Ön Türkler

Ön Türkler






Türklerin Ana Yurdu: Orta Asya ve Sibirya





Orhun Yazıtları'nda kullanılan dil, Türk dilinin ve Türk halklarının çok eskiye dayandığını göstermektedir. Hunlar öncesi Türk toplulukları hakkında,

• Karasuk kültürü
  
• Afayesnova kültürü
  
• Andrenova kültürü
  
• Anav kültürü
  

olarak adlandırılan dört ana bölgeden bahsedilmektedir. Ön-Türkler hakkında Şölgentaş, Kurgan, Pazırık kalıntıları bulunmaktadır.
Ön-Türkler Orta Asya'daki iklimsel değişikler yüzünden yerleşik
hayattan, göçebe hayata geçmek zorunda kalmışlardır. Kendilerine yazlık
ve kışlık bölgeler tayin etmişlerdir. Ön-Türkler ile ilgili yapılan
araştırmalarda yerleşik kültüre ait objelere rastlanılmaktadır.
Ön-Türkler'de geyik ön plana çıkmaktadır. Türk kavimleri atla göçebe
hayata geçtikten sonra tanışmıştır. Ön-Türkler'e ait mağara
resimlerinde "geyik boynuzu takmış at figürlerine" rastanılmaktadır. Bu
durum, Türklerin ata geçiş dönemi yaşadıklarını göstermektedir.
Orta Asya'da görülen iklim değişiklikleri, Türk kavimlerinin ilk göç
hareketlerine sebep olmuştur. Hint yarımadasına, Ortadoğu'ya, Karadeniz'in kuzeyine, Çin'e, Sibirya'nın kuzeyine doğru göçler yaşanmış ve Türk kavimleri oradaki halkların içine karışmışlardır. Göçü tercih etmeyen Türk kavimleri ise Orta Asya'nın değişen koşullarına adapte olmaya çalışmışlardır.
M.Ö. 400 yıllarında Saka ya da İskit olarak adlandırılan Batı Türkistan
ve Karadeniz çevresinde kurulan ve Orta Asya'nın içlerine doğru uzanan
devlete ait buluntularda Türk kültürünü yansıtan objelere
rastlanılmaktadır. Bu durum, Sakaları oluşturan halkın bir kısmının ya
da Saka devletinin Türk olduğu yönünde düşüncelere sebep olmaktadır.
Tarih bilimcilerin bir kısmı ve Türkolog'lar Sakaların Türk olduğunu
ileri sürmektedir. Hun devletinin ise Sakaların çöküntüye geçmesiyle
doğu kanadını idare edenlerin ve doğu kanadı halklarının kurduğu bir
devlet olduğu görüşünü benimsemektedirler.