Anasayfa
Portal
Galeri
Arama
Kayıt Ol
Giriş yap
Artik ruh çagirmayin
Bu olayi anlatirken hala daha tüylerim kalkiyor ve aglamamak için kendmi zor tutuyorum. Fakat bunu bilmenizi isterim ki benim basimdan böyle bir olay geçti ve ben bu olaydan sonra bir daha ruh çagirmamak üzere yemin ettim! Isteyen inansin istemeyen de inanmasin birini inandirmaya da zorlamiyorum zaten!! Adim belli, adresim belli, saklamiyorum onlar da yayinlansin!
Bundan bes alti yil önce, ben daha o zamanlar 14-15 yaslarinda iken, bir yaz günü ayni mahhallede oturdugum bir arkadasimin evinde 4-5 kisi ruh çagirmak için taplanmistik. O zamanlar da bu ruh çagirma olaylari çok moda idi. Herkes birbirine hikayeler anlatiyor, ruh çagiriyor, basindan geçenleri anlatiyor ve çogu zaman da korkutmak için kafadan atiyordu. Yani sahsen ben hiç inanmiyordum. Bir çok defa da ruh çagirmistik ve hepsi fiyasko idi. Hatta bir çogunda aramizdan birini kurban belirleyip onu korkutuyorduk. Ortada bir sey yokken ruh gelmis gibi yapip o seçilen arkadasimizi korkutmak için ruh çagiriyorduk. Herneyse, fakat bu son ruh çagiracagimiz zaman gerçekten aramizda, ne seçilmis bir kurban, ne de numara çeken biri vardi! Saat gecenin üçüydü ve arkadasimizin anne ve babasi uyuyordu. Biz de evin oturma odasina tam teskilat yerlesmistik. Gerçekten herkes o ortamdan biraz da olsa ürkmüstü ve herkes cidden ruh çagirmak istiyordu. Derken hazirliklar bitmis ve Klasik ruh çagirma olayi baslamisti. Üzerinde harfler ve birtakim gerekli yazilar falan bulunan büyük karton kutu, üzerinde okunmus fincan, dualar falan iste hersey hazirdi ve hersey ciddi bir sekilde yapiliyordu. Ben de biraz gerilmistim artik çünkü hersey gayet ciddi ve bilinçli idi. Ne kadar da inanmasam böyle seylere gene de ya gelirse diye bir heyecan vardi içimde. Artik ruhun gelmesini bekliyorduk. Hersey yapilmis, ruh belirlenmis, dualar okunmus, herkesin isaret parmagi fincanin üzerinde bir hareket bekliyorduk. 10 dakika geçmeden fincan kipirdamaya basladi. O anda herkes bir birine suç atmaya basladi, parmaginla kipirdatma su fincani, ben kipirdatmiyorum ya gerçekten kim kipirdatiyor gibisinden ama kimse kipirdatmiyordu! Derken sorular basladi ve fincan bize bu sorulari cevapliyordu. Yanitlarin hepsi dogruydu! En son artik öyle sorular soruyorduk ki aramizdaki sahislarin bilemeyecegi türden sahsi sorular, fakat onlari da biliyordu! Çok korkmustuk! Evin sahibi olan arkadasimizin böyle seylere çok zaafi vardi ve çocuk birden aglamaya basladi! Bu arada belirteyim ruh çagiranlarin ben dahil hepsi erkek. Çocuk çok kötü olmustu ve kurban olarak seçilenin kendisi oldugunu sanip bize yalvariyordu. Artik oyun oynamamizi, çok korktugunu, bu kadarin asiri oldugunu söyleyip duruyodu ve agliyordi! Iste o an korkum 2 ye katlanmisti. Atik ruhu göndermeye çalisiyorduk ama o da gitmiyordu. Ruh gitmeden de fincani kaldiramiyorduk. Ev sahibi arkadasimiz git gide fenalasiyordu ve resmen agliyordu haykira haykira, benim de gözlerimden yas gelmedi desem yalan olur yani!! Öyle bir an oldu, arkadasimiz dayanamadi artik ve herkese küfrederek fincani kaldirdigi gibi pencereden disari yola firlatti. Fincan kirilmisti. Böylelikle ruh çagirma olayi da bitmisti tabii ama herkesin içinde bir endise vardi ve o arkadasimiza ne yapiyorsun sen gibisinden bakiyorduk endiseli gözlerle. Ev sahibi arkadasimiz hala daha sövüyordü ve siz arkadas degilsiniz diye hem bize hem de ruhlara kadar sövüyordu. Allahtan anne babasi gürültüye uyanmamislardi. Bizde daha fazla gürültü rezalet çikmadan yavas yavas evlere dagilmanin iyi olacagini anlamistik. Öyle böyle herkes kendi evine gitti ve yattik uyuduk. Ertesi sabah kalktigimda mahallede bir bagirismanin oldugunu duydum. Bu sesler ruh çagirdigimiz arkadasimizin evinden geliyordu. Herkes agliyor, bagiriyor ve saga sola anlamsizca kosuyordu! Ben resmen sok olmustum! Ruh çagirdigimiz evde oturan o arkadasimizin BaBasi uyurken sabaha karsi kalp krizi sonucu vefaat etmisti!!.....
Bu olayi anlatirken hala daha tüylerim kalkiyor ve aglamamak için kendmi zor tutuyorum. Fakat bunu bilmenizi isterim ki benim basimdan böyle bir olay geçti ve ben bu olaydan sonra bir daha ruh çagirmamak üzere yemin ettim! Isteyen inansin istemeyen de inanmasin birini inandirmaya da zorlamiyorum zaten!! Adim belli, adresim belli, saklamiyorum onlar da yayinlansin!
Bundan bes alti yil önce, ben daha o zamanlar 14-15 yaslarinda iken, bir yaz günü ayni mahhallede oturdugum bir arkadasimin evinde 4-5 kisi ruh çagirmak için taplanmistik. O zamanlar da bu ruh çagirma olaylari çok moda idi. Herkes birbirine hikayeler anlatiyor, ruh çagiriyor, basindan geçenleri anlatiyor ve çogu zaman da korkutmak için kafadan atiyordu. Yani sahsen ben hiç inanmiyordum. Bir çok defa da ruh çagirmistik ve hepsi fiyasko idi. Hatta bir çogunda aramizdan birini kurban belirleyip onu korkutuyorduk. Ortada bir sey yokken ruh gelmis gibi yapip o seçilen arkadasimizi korkutmak için ruh çagiriyorduk. Herneyse, fakat bu son ruh çagiracagimiz zaman gerçekten aramizda, ne seçilmis bir kurban, ne de numara çeken biri vardi! Saat gecenin üçüydü ve arkadasimizin anne ve babasi uyuyordu. Biz de evin oturma odasina tam teskilat yerlesmistik. Gerçekten herkes o ortamdan biraz da olsa ürkmüstü ve herkes cidden ruh çagirmak istiyordu. Derken hazirliklar bitmis ve Klasik ruh çagirma olayi baslamisti. Üzerinde harfler ve birtakim gerekli yazilar falan bulunan büyük karton kutu, üzerinde okunmus fincan, dualar falan iste hersey hazirdi ve hersey ciddi bir sekilde yapiliyordu. Ben de biraz gerilmistim artik çünkü hersey gayet ciddi ve bilinçli idi. Ne kadar da inanmasam böyle seylere gene de ya gelirse diye bir heyecan vardi içimde. Artik ruhun gelmesini bekliyorduk. Hersey yapilmis, ruh belirlenmis, dualar okunmus, herkesin isaret parmagi fincanin üzerinde bir hareket bekliyorduk. 10 dakika geçmeden fincan kipirdamaya basladi. O anda herkes bir birine suç atmaya basladi, parmaginla kipirdatma su fincani, ben kipirdatmiyorum ya gerçekten kim kipirdatiyor gibisinden ama kimse kipirdatmiyordu! Derken sorular basladi ve fincan bize bu sorulari cevapliyordu. Yanitlarin hepsi dogruydu! En son artik öyle sorular soruyorduk ki aramizdaki sahislarin bilemeyecegi türden sahsi sorular, fakat onlari da biliyordu! Çok korkmustuk! Evin sahibi olan arkadasimizin böyle seylere çok zaafi vardi ve çocuk birden aglamaya basladi! Bu arada belirteyim ruh çagiranlarin ben dahil hepsi erkek. Çocuk çok kötü olmustu ve kurban olarak seçilenin kendisi oldugunu sanip bize yalvariyordu. Artik oyun oynamamizi, çok korktugunu, bu kadarin asiri oldugunu söyleyip duruyodu ve agliyordi! Iste o an korkum 2 ye katlanmisti. Atik ruhu göndermeye çalisiyorduk ama o da gitmiyordu. Ruh gitmeden de fincani kaldiramiyorduk. Ev sahibi arkadasimiz git gide fenalasiyordu ve resmen agliyordu haykira haykira, benim de gözlerimden yas gelmedi desem yalan olur yani!! Öyle bir an oldu, arkadasimiz dayanamadi artik ve herkese küfrederek fincani kaldirdigi gibi pencereden disari yola firlatti. Fincan kirilmisti. Böylelikle ruh çagirma olayi da bitmisti tabii ama herkesin içinde bir endise vardi ve o arkadasimiza ne yapiyorsun sen gibisinden bakiyorduk endiseli gözlerle. Ev sahibi arkadasimiz hala daha sövüyordü ve siz arkadas degilsiniz diye hem bize hem de ruhlara kadar sövüyordu. Allahtan anne babasi gürültüye uyanmamislardi. Bizde daha fazla gürültü rezalet çikmadan yavas yavas evlere dagilmanin iyi olacagini anlamistik. Öyle böyle herkes kendi evine gitti ve yattik uyuduk. Ertesi sabah kalktigimda mahallede bir bagirismanin oldugunu duydum. Bu sesler ruh çagirdigimiz arkadasimizin evinden geliyordu. Herkes agliyor, bagiriyor ve saga sola anlamsizca kosuyordu! Ben resmen sok olmustum! Ruh çagirdigimiz evde oturan o arkadasimizin BaBasi uyurken sabaha karsi kalp krizi sonucu vefaat etmisti!!.....
